De dagen worden donkerder en de scheurkalender steeds dunner. Duidelijke seinen dat het einde van het jaar snel dichterbij komt. Traditioneel is dit het moment om terug te kijken naar het jaar dat we gehad hebben en nieuwe doelen te stellen voor het volgende jaar.
Het is een eeuwenoud gebruik, dat al stamt uit de tijd van de Babyloniërs. Zij deden het vierduizend jaar geleden al. Door aan het begin van het jaar beloftes te maken aan hun goden dat ze geleende objecten zouden terug te brengen en hun schulden zouden afbetalen, probeerde ze deze gunstig te stemmen. Bijzonder dat deze traditie al zo lang standhoudt.
Maar hoe logisch en slim is het eigenlijk wat we doen? Waarom doelen stellen met nieuwjaar? Een paar maanden terug las ik een artikel waarin beweerd werd dat januari ‘de slechtste maand voor goede voornemens’ is. De schrijver van het stuk vertelde dat er Apps zijn, die je helpen om je persoonlijke doelen te bereiken. Uit de data van een van die Apps bleek dat de in januari gestelde doelen veel minder vaak werden volgehouden.
Het valt me trouwens op dat, wanneer je met mensen over hun goede voornemens praat, deze veruit het vaakst te maken hebben met dingen die we doen buiten het werk. Herken je dat? We willen een gezondere leefstijl door te gaan sporten, te stoppen met roken en minder alcohol te drinken. Of onze tijd waardevoller besteden met vrienden en familie. Ik herken het ook bij mijzelf. Ik ben niet veel bezig met ‘goede voornemens’ en heb deze traditie ook nooit aangegrepen om bijvoorbeeld specifiek te reflecteren over mijn werk en nieuwe doelen te stellen. Dat is toch meer iets van iedere dag.
Toen ik recent in een workshop van SmartLife Academy zat, naar aanleiding van onze ‘Lunch & Leer: Plezier in je werk”, werden de radertjes in mijn hoofd weer aan het werk gezet. We kregen een mooie les over het effect van digitale middelen op ons gedrag en welzijn. Ik werd getriggerd door wat er werd verteld door het effect van multitasken op onze effectiviteit in het werk.
Ook ik denk namelijk, zoals velen onder ons, dat ik niks hoef te missen en alles bij kan houden door te multitasken. En vooral dat ik er goed in ben. Ik doe het in mijn werk; door de hele dag te schakelen tussen de verschillende kanalen die de toestroom van nieuw werk verzorgen en de klussen die ik eigenlijk gepland had om te doen. Daarbuiten door als ‘vanwege de pandemie zoveel als mogelijk thuiswerkende vader’ tijdens de werkdag ook mijn gezin de aandacht te geven die ze verdienen. Daarbij check ik ook nog even het nieuws om op de hoogte te zijn van wat er speelt in de (onderwijs)wereld en meng ik mij nog even in de discussie over de nieuwe coronamaatregelen op de Whatsapp-groep van mijn volleybalteam.
De workshopleiders drukte ons op het hart: ‘dat wij als mensen kunnen multitasken is een sprookje. De realiteit is, dat wanneer je toegeeft aan de verleiding van multitasken je simpelweg minder gedaan krijgt’. Om het te bewijzen kregen we een oefeningetje. Auw… hierna kon ik het niet meer ontkennen en besloot ik tot een nieuw goed voornemen: ‘Ik ga meer gedaan krijgen door minder te multitasken. Ik laat me niet meer aflei…’
de telefoon gaat… een klant, dus even opnemen
Inmiddels zijn we twee uur verder. Van alles gedaan, maar het scherm met mijn onafgemaakte blog staat nog op mij te wachten. Ik merk dat het niet meevalt om de draad weer op te pakken. Nog een keer met de neus op de feiten gedrukt dus. Later las ik online dat uit onderzoek blijkt dat als je de klus waar je geconcentreerd aan moet werken laat onderbreken door bijvoorbeeld mail of telefoon, het 6 tot 12 minuten duurt voordat je brein weer op volle toeren kan focussen. Fascinerend hoe het brein werkt. En wat valt er dus veel te winnen met dit ‘meer singletasken’ voornemen.
Ben je ook geïnspireerd om na te denken over goede voornemens voor het nieuwe jaar? Je hebt nog even de tijd. Voor nu wens ik iedereen veel liefde, warmte, gezondheid en oliebollen toe!
