Gepersonaliseerd leren is al jaren een hot item in het onderwijs. In het hbo zie je al langer de initiatieven van de grond komen. Modules die afgestemd zijn op de student: competenties, vaardigheden en kennis. Aangetoond met digitale badges, die je vervolgens weer op je Linkedin-profiel kunt plaatsen. Superhandig. Het is nog geen gemeengoed, maar deze bewegingen geven aan dat het onderwerp zeker actueel is en blijft.
Ook in het primair en voortgezet onderwijs wordt naar manieren gezocht om meer individueel onderwijs te kunnen bieden, waarmee recht gedaan wordt aan de verschillen tussen leerlingen en hun talenten meer zichtbaar worden. De ontwikkeling van gepersonaliseerd leren vergt tijd, samenwerking (zowel intern als extern), expertise en bijsturing waar nodig. Maar het levert wel wat op. Leerlingen en studenten komen beter tot hun recht, talenten komen bovendrijven die anders wellicht onontdekt blijven. Vaardigheden worden sneller en completer ontwikkeld door een andere manier van leren en vaak ook door de inzet van innovatieve leermiddelen. Een dynamisch samenspel binnen vastgestelde kaders (immers, de leerdoelen en uitstroomeisen zijn er nog steeds) waarbinnen leerlingen en leerkrachten eigen invulling kunnen geven.
Hoe kan het dan dat de ondersteuning aan het primaire proces, de onmisbare achtergrond in het onderwijs als bedrijf, als eenheidsworst wordt gezien? Dan doel ik natuurlijk niet op de mensen die er werken, maar wel op de manier waarop gekeken wordt naar het proces om tot de juiste selectie van een personeels- en salarisadministratiesysteem en bijbehorende dienstverlening te komen: de aanbesteding. Een aanbesteding vergt ook veel tijd, ontwikkeling en expertise. Alleen de voorbereiding al en nog maar niet te spreken van het (maatschappelijk) geld dat er mee gemoeid is om een aanbesteding voor te bereiden, te doorlopen en af te ronden. Geld dat bedoeld is voor ‘het beste onderwijs’. En dan pas start het contract met je (nieuwe) dienstverlener, immers, voor niks gaat de zon op.
Kan dat niet anders? Het programma van eisen en wensen dat we in aanbestedingen aantreffen is in de praktijk vaak generiek. Uiteraard wel toegespitst op die ene wens of die enkele wensen van jouw specifieke organisatie uit de praktijk van vandaag, maar wat nou als je wensen hebt die je nu nog latent zijn? Omdat je nog niet bekend bent met alle trends in de markt of nog niet zover vooruit hebt gedacht over de uitdagingen van de toekomst? Mijn tip: Ga eerst eens om tafel met diverse leveranciers en dienstverleners en verken wat de mogelijkheden nu en vooral in de toekomst zijn. In hoeverre kan een systeem meebewegen met de ontwikkeling van jouw organisatie en zijn doelen en is jouw dienstverlener ook zo flexibel om mee te bewegen gedurende het contract?
Een goede verkenning kan voorkomen dat je later tijd en geld moet besteden aan aanpassingen in jouw systeem of een voortijdige heroriëntatie omdat er binnen de contracttermijn geen fit meer blijkt te zijn. Op deze manier kun je gericht je ambities en wensen in kaart brengen en uiteindelijk een veel meer gepersonaliseerde aanbesteding doorlopen. Pas dan kun je écht spreken van gepersonaliseerd onderwijs, dat door alle geledingen van de organisatie stroomt.
